مساله نواب صفوی، سلطان بد بود نه سلطنت بد؛ چنانکه او حتی به تدوین وظایف درست وزارت دربار هم دست زده است. او با لحاظ ساختار موجود، به شرح وظایف آنها می‌پردازد و هیچ الگوی بدیل یا بدیعی که به لحاظ شکل و ساختار متفاوت از نظام مستقر باشد، ارائه نمی‌کند.

امام خمینی معتقد بود در مبارزه باید کل مردم را ابتدا آگاه کرد و بعد همراه کرد تا خود به صحنه بیایند؛ چیزی که نواب خیلی دنبال آن نبود. تجربه انقلاب هم نشان داد که مدل امام، موفق‌تر و پایدارتر است...برخی علما صلاح نمی‌دیدند با نواب همراهی کنند.

من اگر مرد سازش بودم آنگاه که مصدق و کاشانی در سخت‌ترین مواقع زندانی من و برادرانم پیش من می‌فرستادند که بدون شرط اجرای احکام خدا با آنها موافقت کنم تا آزاد شوم، موافقت می‌کردم و آزاد می‌شدم.

نواب چهره‌ای حماسی بود که زندان را به مکتبی تبدیل کرد که بسیاری از افسران و ماموران به فدائیان اسلام پیوستند. بیانیه‌های آقای نواب اکثرا از طریق همین افراد به بیرون منتقل و چاپ می‌شد...حرف نواب برای اطرافیانش مانند وحی بود.